Met trots presenteren we de winnaars van de Young ACT Award 2025!
STRP selecteert drie winnaars van de Young ACT Award en helpt afgestudeerde kunstacademie studenten bij het lanceren van hun carrière als kunstenaars. De award helpt kunstenaars om hun afstudeerproject uit te breiden, te realiseren en biedt de mogelijkheid om het werk te presenteren op STRP’s tentoonstelling ‘Big Energy, Slow Futures’ in 2026.
De drie winnaars worden geselecteerd door de jury, bestaande uit de artistiek directeur van STRP en STRP's Young Advisory Board (YAB). De YAB is een groep zorgvuldig geselecteerde creatieve denkers die STRP op verschillende manieren ondersteunen en adviseren.
De winnaars van de Young ACT Award ontvangen een projectbudget, artistieke begeleiding met de productie en de kans om deel uit te maken van een groeiend netwerk van creatievelingen en collectieven.
Benieuwd naar de winnaars en hun werk? Let’s take a look!
De drie winnaars worden geselecteerd door de jury, bestaande uit de artistiek directeur van STRP en STRP's Young Advisory Board (YAB). De YAB is een groep zorgvuldig geselecteerde creatieve denkers die STRP op verschillende manieren ondersteunen en adviseren.
De winnaars van de Young ACT Award ontvangen een projectbudget, artistieke begeleiding met de productie en de kans om deel uit te maken van een groeiend netwerk van creatievelingen en collectieven.
Benieuwd naar de winnaars en hun werk? Let’s take a look!
Sara Ballout
NETWORKS OF NECESSITY
Libanese kunstenaar en ontwerper Sara Ballout onderzoekt hoe mensen zich op creatieve manieren aanpassen en steun vinden in materiële en sociale collectieven wanneer infrastructuren instorten. Vanuit persoonlijke ervaringen en met behulp van regionaal onderzoek creëert Ballout tastbare, interactieve ervaringen die vragen oproepen op over de toegang tot hulpbronnen wanneer energie een instrument van controle wordt.
In ‘Networks of Necessity’ onderzoekt Ballout hoe gemeenschappen in Libanon en het Midden-Oosten reageren op energieschaarste als gevolg van crises en oorlogen, met speciale focus op het creëren van informele, gedecentraliseerde netwerken.
In haar geselecteerde werk wordt een Libanese elektriciteitspaal omgetoverd tot een interactieve installatie waar bezoekers stroomonderbrekers kunnen omzetten om soundscapes en beelden aan en uit te zetten. In combinatie met andere interactieve elementen laat Ballouts installatie zien dat wanneer staatssystemen instorten en energie een controlemiddel wordt, empowerment kan worden gevonden in alledaagse daden van verzet en de veerkracht van een community.
De bezoeker ervaart de spanning tussen de grootschalige en gecentraliseerde energiesystemen en langzamere, grassroots tegenbewegingen. Ballouts werk belichaamt op die manier ‘Big Energy’ en ‘Slow Futures’ en laat zien hoe mensen in een tijd van machtsmisbruik en controle samenkomen. Door als collectief te vertragen en op zoek te gaan naar creatieve oplossingen ontstaat er een vorm van verzet.
Libanese kunstenaar en ontwerper Sara Ballout onderzoekt hoe mensen zich op creatieve manieren aanpassen en steun vinden in materiële en sociale collectieven wanneer infrastructuren instorten. Vanuit persoonlijke ervaringen en met behulp van regionaal onderzoek creëert Ballout tastbare, interactieve ervaringen die vragen oproepen op over de toegang tot hulpbronnen wanneer energie een instrument van controle wordt.
In ‘Networks of Necessity’ onderzoekt Ballout hoe gemeenschappen in Libanon en het Midden-Oosten reageren op energieschaarste als gevolg van crises en oorlogen, met speciale focus op het creëren van informele, gedecentraliseerde netwerken.
In haar geselecteerde werk wordt een Libanese elektriciteitspaal omgetoverd tot een interactieve installatie waar bezoekers stroomonderbrekers kunnen omzetten om soundscapes en beelden aan en uit te zetten. In combinatie met andere interactieve elementen laat Ballouts installatie zien dat wanneer staatssystemen instorten en energie een controlemiddel wordt, empowerment kan worden gevonden in alledaagse daden van verzet en de veerkracht van een community.
De bezoeker ervaart de spanning tussen de grootschalige en gecentraliseerde energiesystemen en langzamere, grassroots tegenbewegingen. Ballouts werk belichaamt op die manier ‘Big Energy’ en ‘Slow Futures’ en laat zien hoe mensen in een tijd van machtsmisbruik en controle samenkomen. Door als collectief te vertragen en op zoek te gaan naar creatieve oplossingen ontstaat er een vorm van verzet.
Gjorgji Despodov
DOOM SCROLL REHAB: CACHE CLEANSE
Gjorgji Despodov is een multidisciplinaire kunstenaar uit Noord-Macedonië die onderzoeksmethoden combineert met speelsheid en storytelling. Zo ontstaan er portalen naar speculatieve verhalen waarin fysieke en digitale omgevingen samensmelten. Hij creëert hiermee zogenaamde ‘provocotypes’: fictieve prototypes met het doel om te provoceren en die ruimte creëren voor zelfreflectie en zo een dialoog opwerken tussen het werk en de bezoekers.
Met ‘Cache Cleanse’ schetst Despodov een nabije toekomst waarin de overconsumptie van digitale content de wereld als een chronische ziekte overneemt. Terwijl de samenleving lijdt aan deze aandoening genaamd ‘Brain Rot’, is dit enkel te behandelen door je telefoon en algoritme achter te laten en de doomscroll-afkickkliniek ‘Cache Cleanse’ binnen te stappen.
In deze meeslepende experience betreden bezoekers de ‘Anti-Doomscrolling ASMR Ritual Circle’, waar ze een begeleide ASMR-therapiesessie krijgen en worden aangemoedigd om met de materialen die voor hen liggen te spelen om de effecten van doomscrolling tegen te gaan. Tegelijkertijd worden bezoekers bekeken en aangesproken door Silitra, de godin van het slijm, die in deze speculatieve toekomst bekends taat om haar vermogen om brain rot te verhelpen met slechts een enkele fluistering. Despodov reflecteert op de mentale en ecologische uitputting van de versnellende digitale mediaconsumptie.
Cache Cleanse' is een ritueel tegen algoritmische aandachtsafleidingen en functioneert als prototype voor een slow future. Zo ervaren de bezoekers verschillende vormen van energie als een alternatief voor de onverzadigbare honger naar ‘big energy’. Dit schetst een toekomst waarin collectief welzijn en digitale cultuur samen kunnen voortbestaan.
Gjorgji Despodov is een multidisciplinaire kunstenaar uit Noord-Macedonië die onderzoeksmethoden combineert met speelsheid en storytelling. Zo ontstaan er portalen naar speculatieve verhalen waarin fysieke en digitale omgevingen samensmelten. Hij creëert hiermee zogenaamde ‘provocotypes’: fictieve prototypes met het doel om te provoceren en die ruimte creëren voor zelfreflectie en zo een dialoog opwerken tussen het werk en de bezoekers.
Met ‘Cache Cleanse’ schetst Despodov een nabije toekomst waarin de overconsumptie van digitale content de wereld als een chronische ziekte overneemt. Terwijl de samenleving lijdt aan deze aandoening genaamd ‘Brain Rot’, is dit enkel te behandelen door je telefoon en algoritme achter te laten en de doomscroll-afkickkliniek ‘Cache Cleanse’ binnen te stappen.
In deze meeslepende experience betreden bezoekers de ‘Anti-Doomscrolling ASMR Ritual Circle’, waar ze een begeleide ASMR-therapiesessie krijgen en worden aangemoedigd om met de materialen die voor hen liggen te spelen om de effecten van doomscrolling tegen te gaan. Tegelijkertijd worden bezoekers bekeken en aangesproken door Silitra, de godin van het slijm, die in deze speculatieve toekomst bekends taat om haar vermogen om brain rot te verhelpen met slechts een enkele fluistering. Despodov reflecteert op de mentale en ecologische uitputting van de versnellende digitale mediaconsumptie.
Cache Cleanse' is een ritueel tegen algoritmische aandachtsafleidingen en functioneert als prototype voor een slow future. Zo ervaren de bezoekers verschillende vormen van energie als een alternatief voor de onverzadigbare honger naar ‘big energy’. Dit schetst een toekomst waarin collectief welzijn en digitale cultuur samen kunnen voortbestaan.
Ecaterina Grigorieva
THE SOUNDS WE HEAR ON LAND
Ecaterina Grigorieva versterkt alledaagse observaties die normaal gesproken onopgemerkt blijven.
Grigorieva vertaalt de ritmes van het alledaagse leven via glas, water, en performance door haar omgeving nauwkeurig te observeren. Haar werk nodigt het publiek uit om te onthaasten en de vreugde te ontdekken in de kracht van eenvoud.
‘The Sounds We Hear On Land’ kwam tot stand toen Grigorieva experimenteerde met vertragen en weerstand bieden aan productiviteit. Dit bereikte ze door zichzelf een nieuwe gewoonte in de buitenlucht aan te leren: dagelijks zwemmen in Scheveningen. Het geluid van het zeewater dat onverwachts uit haar oren droop toen ze thuiskwam was de inspiratie voor dit werk.
Om deze geruststellende en speelse ervaring vast te leggen, creëerde ze glazen sculpturen gevuld met zeewater. Wanneer de gebruiker deze beweegt, registreren ze trillingen die worden omgezet in geluid. Als dirigent bestuurt Grigorieva vervolgens de mixer waardoor een compositie ontstaat uit het spel van de deelnemers.
Met dit werk onderzoekt Grigorieva energie als een gedeeld ritueel aan de hand van aandacht en spel. De glazen sculpturen moedigen deelnemers aan om te even stil te staan en te luisteren. Zo ontstaat het besef dat energie niet per se draait om snelheid en technologie. Ze ervaren de schoonheid van het verminderen, voelen hoe kunst kan ademen en wat er vervolgens met de frequenties kan worden gecreëerd.
Ecaterina Grigorieva versterkt alledaagse observaties die normaal gesproken onopgemerkt blijven.
Grigorieva vertaalt de ritmes van het alledaagse leven via glas, water, en performance door haar omgeving nauwkeurig te observeren. Haar werk nodigt het publiek uit om te onthaasten en de vreugde te ontdekken in de kracht van eenvoud.
‘The Sounds We Hear On Land’ kwam tot stand toen Grigorieva experimenteerde met vertragen en weerstand bieden aan productiviteit. Dit bereikte ze door zichzelf een nieuwe gewoonte in de buitenlucht aan te leren: dagelijks zwemmen in Scheveningen. Het geluid van het zeewater dat onverwachts uit haar oren droop toen ze thuiskwam was de inspiratie voor dit werk.
Om deze geruststellende en speelse ervaring vast te leggen, creëerde ze glazen sculpturen gevuld met zeewater. Wanneer de gebruiker deze beweegt, registreren ze trillingen die worden omgezet in geluid. Als dirigent bestuurt Grigorieva vervolgens de mixer waardoor een compositie ontstaat uit het spel van de deelnemers.
Met dit werk onderzoekt Grigorieva energie als een gedeeld ritueel aan de hand van aandacht en spel. De glazen sculpturen moedigen deelnemers aan om te even stil te staan en te luisteren. Zo ontstaat het besef dat energie niet per se draait om snelheid en technologie. Ze ervaren de schoonheid van het verminderen, voelen hoe kunst kan ademen en wat er vervolgens met de frequenties kan worden gecreëerd.
Big Energy, Slow Futures
Benieuwd naar hoe deze werken zich in de komende maanden zullen ontwikkelen en wil je graag met de kunstenaars in gesprek gaan om hun visies te horen?
In maart 2026 presenteren de winnaars van de Young ACT Award hun werk tijdens het STRP Spring Event.
In maart 2026 presenteren de winnaars van de Young ACT Award hun werk tijdens het STRP Spring Event.